På førehand hadde både Ola og Dag E. Wold snakket denne pioneren opp i skyene. Dette starta dei med 3 veker på førehand, dei let ikkje ei anleing til å nemna hans namn og ry gå i frå seg ein einaste gong. Denne opphylla karakteren i frå norsk friluftsliv. Vi, vi var strengt tatt like vise. til tross for ein artikkel i PDF form som skled over skjermen, praten mellom oss elevane gjekk raskt. kryddra av objektiv fantasi ble denne Faarlund en konservativ ekstremist. som kjempet mot forandring og for den eldre tid si harde etikk, ikkje misforstå. i ein klasse med friluftselever i Volda, er dette ei romantisering. hadde Faarlund omkomme i ei ulykke på veg til skulen ville han blitt eit " folk sagn" av ein anna dimensjon.
Og kven er da Nils Faarlund ? jo, han er født i 1937, utdannet sivilingenør. Han oppretta Norsk Høgfjellsskule i Hemsedal. Han er også en stor grunn til at friluftsliv eksisterer som fag på høgskulen. han har også vert aktiv i det meste av utendørsforum siden etter krigen, og ein sterk debattant. blant anna har han blitt utnevnt til ridder av St. Olavs orden for hans innsats i redningstjenesten.
Tilbake til klasserommet og møtet: Kan vel ikkje seie noko anna en at tankane blei drastisk endra, i frå ein urokkeleg bauta av dypfuret etikk og sneversyn møter vi en med livserfaring og ein mere moderat tilnærming. som publikum (allefall nokre av oss) satt og venta, spent som snøtunge trer. håpar på noko vi kan sette spm teikn bak, noko vi kan rispe i. Og sleppe kald snø i frå " gørr-texxx" og breie ski ned i nakken til Nils. til min egen store frustrasjon, gjekk han gjennom historia i friluftsliv i frå 1800 til i dag, før han kom til slutten av 60/starten av 70 åra, her dvellet han ved Mardøla, Rukan, grønne bølgjar og Høgfjellskulen. framleis, ingen opning for kritiske kald-dusjar.
Og så! kjem noko eg beit meg fast i ; vi må kjempe for å bevare utrykket " friluftsliv" for det det er. Og ikkje la det kommersielle trykket bruke, og vatne det ut i økonomisk øymed! for friluftsliv handla ikkje om å komme, eller rekke. men om vegen og datid. og ikkje om status og prestasjonar.
herrav formulerte eg to spm, det første forsvann på vei ut. og ble til noe anna enn det eg hadde tiltenkt det.
det andre ble født i den andres aske så å si.
spm : Er det ikkje slik at ved å opprette høgfjellskulen og fremme økt profesjonalisering, at du også bidrar/starta ei kommersialisering av friluftslivets egenånd?
Faarlund : Nei! det er nemmelig et veldig stort skille mellom å være komersiell, og det å være profosjonell, det tjener i dag liten komersiell inntresse å drive med fjellføring og sikkerhet i fjellet. det er ikkje for å tjene penger. men for å gi muligheten til å lære andre om friluftsliv og gi muligheter. det er veldig viktig å trekke en distinkt linje mellom Profesjonell og komersiell.
- fritt etter Nils Faarlund
06.11.12
Dette var et svar eg ikkje heilt med ein gong forsto fult ut. så etter nokre timar med stirring og grubling, reformulerte eg svaret for meg sjølv : man må ikkje la kunnskap og ønsket om å bedrive friluftsliv eller fjellsport profesjonelt gå så langt at man gjør det på tross av etikken, hvist man gløymer etikken vil den profesjonelle raskt bli ein kommersiell aktør. og heller skade det som vil vere eit ynskja samspel med naturen på naturens premissar. seier ikkje med dette at man er mindre profesjonell om man lar seg sponse eller frammar produktar, men man gjør vist om man trør varsamt og ikkje lett materielle verdiar hindre at formidlinga av friluftsliv og utendørs verdier står i et visst fokus.
Har henta info frå:
forelesning med Nils Faarlund
http://www.bt.no/reise/article331763.ece
http://www.epostavisen.no/default.aspx?pageId=14&articleId=36&news=1
samt PDF filer spredt internt i HVO systemer i frå ein "UT" artikkel.
Jan Vidar Øyen
.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar