Skredkurs i pudderland

 

 Sidan eg mista skredkurset til HVO ved standaleidet, gjør vi eit forsøk på å "supplementere" med skredkurs slik at eg ikkje mistar det.  Da blei det slik at eg tok eit kurs med Norgesguidene med utgangspunkt i Sogndal, bygda eg gjekk folkehøgskule! kurset heite "skredkurs for alpin skiferdsel" og siktar seg mot dei som bruka mykje tid i skredfarleg landskap.  det vil seinare bli publisert ei oppgåve eg har skrevet i som heimelekse frå HVO.
 

  

Kurset var "progresivt" starta med å gå inn på krystallar, flak, terreng, rim og tillegsbelastning. som danna eit godt grunnlag for å bygge videre på, Andreas (ved Norgesguidene) var veldig opptatt av å lære bort direkte annvendelig kunnskap.Uten å henge seg for mye opp i det tekniske, men man får presset inn ein god del skredsnakk i fem dagar på fjellet!

 

ein såkalla "blokk" test, der du isolerar ei 40x40 blokk, og prøvar å løyse ho ut i frå sida. ved å slå spaden fra toppen av blokka, og skifte høyden på slagene. på denne måten belastar du blokka på ein måte som gjer at det lettare sklir ut, og dei svake laga let seg identifisere.

 

utanfor lodgen

Kurset var lagt opp slik at vi var ute kvar dag, og så mye praktisk "eksempel" arbeid som mulig.  Også i dette kurset tok vi oss tid til å gjera kameratredning. der halve gruppa gravde ned ryggsekkar med Sendar motakara i. for så å la den andre gruppa spora opp og finne sekkane. heldigvis var kurset så fleksibelt at vi brukte den dagen med dårligast vèr og sikt. Seinare tok me oss opp hodlekved og gjorde litt spade testar over tregrensa, før ei nedkjøyring til pudderekspressen i nydeleg skogsterreng!

 Dag 3 gjekk vi opp på både Togga og Svartholten, var dels dårlig sikt og rått i lufta så ikkje heilt idelle forhold for å trekkje langt over skog-grensa. men det blei gjort fleire spadetestar og terpet på kjøyremønster. Togga må vere ein av dei mest brukte toppane i Sogndal, så det at vi så godt som fekk fyrstespor var ei gledelig overasking!

Dette er ein alpin skikjelke, hovedprinsippet er at du strammar bakfesta mot spaden og tuppane når du trekkje i tauet. på den måten blir ikkje surringane dårligare medan du går.

Endeleg klarvær og sol! da blir det sjølvsagt topptur, dagen etter storm og store nedbørsmengder. ulykkesdag nr 1! blei nok ikkje eit offer for stattestikken, men faregrad 3 kunne vi konstantere.

 Nedandfor kryssar vi dagferskt skiløpar utløyst skred, løyst ut frå ein konveks med nokre steinar  og eit nerliggande brattare heng. senka kvaliteten på filmen for opplastinga sin del.

 

Dei utruleg kule SGN skia som er eit "ekte" Sogndalsprodukt, laga for vestlandsføre!

 

Skydekket heng lågt når vi startar på siste turen, og den første kneika blei utroleg seig med skyane hengande kring skuldra. men det hang så lågt at vi gjekk igjennom det og kom opp og fekk sol! bileta talar vel si sak.

Takk for turen!